These poems (Şiir) were written by anne when Kerim was doing his military service (Kasım 1985). The cry of heart of a mom whose son is far away from home...The poems were sent by Meşe..Poem 1. Garipler diyarı burası
Elem kasvet yuvası
Layık olsan da bir olmasan da
Tanrı biliyorya asker ocağı burası
Ezilirsin arkan olmasa
Sesin çıkmaz dayağa, haksızlığa
Kaderim gönderdi beni Hacılarkırı’na
Elinde imkanı olan kral burada
Rütbe önemli, insanlık arka planda
Elimde kagıdım kimseye yok sözüm
Gözüm görmez oldu, bulandı gönlüm
Elimi koydum vicdanıma başladım yazmaya
Lüzum yok kimseye, sığınmışım ben Yüce Tanrı’ya.
Poem 2
Gönderdim seni askere
Alırsın inşallah tezkere
Martılardan haber beklerim
Zamanın geçmesini isterim
Er eğitimi zordur
Lokmalar boğazında durur
İlaç gibi gelir mektuplar
Kardeş olur arkadaşlar
Elleri kırılsın sana vuranların
Rabbime havale ettim dişini kıranları
İsterim sen çavuş olunca
Merhametli bulununca
İnanki evladım
Mutlaka sevecektir erlerin.
Poem 3
Er eğitime gidince sen
Vallahi birşeyler koptu içimden
Lahavle çektim oturdum
Allah’a yalvardım durdum
Daima hatırımdasın
İçimden çıkmıyorsun
Mutlaka bir gün gelecek
Kerim Çavuş eve dönecek
Erlerin seni sevecek
Rabbim seni korusun
İstediklerin olsun
Merhametli Kerim Çavuş lakabın kalsın.
Poem 4
Kerim’imi özlerim
Yolunu gözlerim
Kagıt kalemi alıp mektup yazarım
Okuduklarımı içine atarım
Dönüşünü bekler kollarımı açarım
Mehveş şurda sen orda
Yollar uzun arada
Benim gönlüm sende onda
Kavuştursun Tanrım sonunda.
Poem 5
Selim İTÜ’ye başladı
Kaldı geçti sonuna yaklaştı
Staja başladı yola alıştı
Bitince askerlik yaklaştı
O da subay olup gidecek
Ülya yol gözleyecek.
Poem 6
Su gibi akmıyor yollar
Uzaktan geleni Allah kollar
Su gibi çağlarsın
Uzaktan ağlarsın
Rabbim bir an evvel kurtarsın
Layıkına kavuşasın
Umutlarına kavuşasın
Rızkına ulaşasın.
Poem 7
Meltemlerden yel gibi
Elindeki altın gibi
Hayatımdaki renk gibi
Varlığın bal gibi
Ela gözlerin gibi
Şarkılardaki gül gibi
Poem 8
Daldaki güllerden
Ottaki dikenlerden
Kurtar dertlerden
Tedavi eden hekimlerden
Ol istediğin alimlerden
Refahlı geçecek günlerden.
Poem 9
Martılar kadar beyaz
Eladır gözlerin biraz
Halini sormayana söylemez
Verdiğin nasihatı dinlemez
Emeğini kimseden esirgemez
Şahsına bir şey istemez.